Dominique de Vries Masterstudent geneeskunde
‘Nog nooit was mijn doel om arts te worden zo glashelder geweest’
'Ik had me al duizend keer voorgesteld hoe het zou zijn, maar niks had me kunnen voorbereiden op dat geweldige moment op Schiphol, nadat je al je familie en vrienden hebt geknuffeld, en in je eentje wegloopt (met je stethoscoop in de koffer) richting het vliegtuig.'
Het was 3 jaar geleden toen ik een mailtje kreeg dat ik de startdatum van mijn coschappen kon doorgeven. Ontzettend leuk, maar ook heel spannend. Fulltime werken, echte patiënten, nieuwe gezichten, nieuwe ziekenhuizen.
Ik bladerde door de data toen mijn oog ineens viel op de optie om een coschap in het buitenland te doen. Ik hield altijd al van vakanties en reizen, maar ik was eigenlijk nooit langer dan een maand van huis geweest en ook nog nooit alleen. Zou het wat voor mij zijn, 3 maanden reizen? Absoluut! Maar ook daar werken in een ziekenhuis, met een andere taal, een andere cultuur en zonder bekenden? Ik had werkelijk waar geen idee. Wel wist ik dat als ik het niet zou proberen ik het ook nooit zou weten.
Onder het mom van 'why the hell not?' heb ik me toch maar gewoon opgegeven voor gynaecologie en kindergeneeskunde op Aruba. En toen ik mijn aanmelding inleverde, besefte ik me dat ik de coschappen die ik al wat spannend vond, zojuist nog spannender had gemaakt.
De coschappen in Nederland bevielen me uiteindelijk heel goed en gingen me makkelijker af dan gedacht, terwijl mijn reis naar Aruba steeds dichterbij kwam. Ik nam extra diensten op werk om te sparen, ik volgde een cursus Papiaments en uiteindelijk was het moment daar om mijn koffer in te pakken. Ik had me al duizend keer voorgesteld hoe het zou zijn, maar niks had me kunnen voorbereiden op dat geweldige moment op Schiphol, nadat je al je familie en vrienden hebt geknuffeld, en in je eentje wegloopt (met je stethoscoop in de koffer) richting het vliegtuig. De hele vlucht zat ik met een enorme glimlach op mijn gezicht en ik kon wel huilen van geluk toen ik landde op dat prachtige eiland, oftewel mijn thuis voor de komende 3 maanden.
Ik heb een geweldige periode gehad, ontzettend veel geleerd, gedanst, veel nieuwe vrienden gemaakt, gelachen en ook nog een hele andere taal geleerd. Ik heb heftige situaties gezien in het ziekenhuis waarbij ik erachter kwam dat ik veel meer aan kan dan dat ik had verwacht.
Daarnaast krijg je, als je een tijdje weg bent van alles, ineens een hele heldere blik op je eigen leven. De chaos waar je soms midden in zit is ineens geen chaos meer en mijn doel om arts te worden was nog nooit zo glashelder geweest. Geen seconde heb ik spijt gehad van deze beslissing en ik raad iedereen aan om een coschap in het buitenland te doen. Dit jaar zal ik zelfs opnieuw afreizen naar het buitenland om daar mijn semiartsstage te doen bij de chirurgie in Suriname. Ik kan niet wachten.
Dominique de Vries,
Masterstudent geneeskunde
'Toen ik mijn aanmelding inleverde, besefte ik me dat ik de coschappen die ik al wat spannend vond, zojuist nog spannender had gemaakt'
'Ik heb een geweldige periode gehad, ontzettend veel geleerd, gedanst, veel nieuwe vrienden gemaakt, gelachen en ook nog een hele andere taal geleerd.'